Historia
Willa, w której mieści się nasz Hotel
Willa, w której mieści się nasz Hotel została zbudowana w 1904 roku w stylu secesyjnym, jako dom mieszkalny dla niemieckiej rodziny Neumanów. Rodzina ta posiadała, oprócz willi, również ogromny, stary park wokół, którego część do dziś okala budynek. Park sąsiaduje z Karkonoskim Parkiem Narodowym. Po wojnie mieszkańcy zostali wysiedleni do Niemiec, a willa przeszła na własność państwa polskiego. Przez wiele powojennych dziesięcioleci mieścił się w niej Fundusz Wczasów Pracowniczych (FWP). Za czasów FWP willa ulegała stopniowej dewastacji: zniknęły zabytkowe witraże klatki schodowej i sali balowej, drewniane boazerie klatki schodowej, dachówkę ceramiczną zastąpiono papą, a secesyjne futryny i skrzydła drzwiowe oraz stare piece uległy poważnemu zniszczeniu.
Sytuację pogarszał fakt, że willa stała nieużywana i nieogrzewana przez ok 6 lat. Budynek sprawiał przygnębiające wrażenie, poddasze zamieszkiwały koty i nietoperze, a całość mogła służyć tylko jako sceneria dla filmów grozy. Ostatecznie, w 2004 r, gmina Szklarska Poręba w drodze przetargu sprzedała budynek polsko-holenderskiej rodzinie Lanzing-Vis. Remont trwał do końca 2006 roku, a budynek został oddany do użytku zimą 2007.
Zaniedbany budynek popadał stopniowo w ruinę, dach przeciekał aż do pierwszego piętra, a remontu wymagało niemal wszystko, łącznie z elewacją, podłogami, ścianami, oknami, zagrzybionymi piwnicami i wszelkimi instalacjami.
W trakcie remontu
Wymieniono pokrycie dachowe z papy na dachówkę ceramiczną, wzmocniono spróchniałą więżbę dachową, wybudowano nowe kominy, zwentylowano wszystkie pomieszczenia, wymieniono kompletnie całą instalację elektryczną, odgromową, telefoniczną, centralnego ogrzewania, ciepłej i zimnej wody, doprowadzono gaz do budynku, zainstalowano nowoczesną kotłownię gazową, wykonano nowe przyłącze wodne, wymieniono całą stolarkę okienną, zrekonstruowano zabytkowe witraże w sali balowej, stare boazerie, stuletnie skrzydła drzwiowe poddano renowacji (wszystkie drewniane skrzydła drzwiowe i secesyjne framugi są oryginalne), wykonano nowe witraże na klatce schodowej, dobudowano ogród zimowy na parterze i jedną salę restauracyjną w przyziemiu oraz ganek wejściowy wraz ze schodami zewnętrznymi.
Wymieniono całą elewację drewnianą wraz z ozdobnymi opaskami wokół okien. Budynek został ocieplony grubą warstwą wełny mineralnej, zabezpieczającej nie tylko przed zimnem ale również przed ogniem.
Najtrudniejszym zadaniem
Było osuszenie i pogłębienie piwnic. Sytuację utrudniał fakt, że budynek stoi bezpośrednio na skale granitowej. Wykonano izolację pionową metodą tradycyjną, izolację poziomą metodą injekcji krystalicznej (zabezpieczającą podciąganie wody na wyższe kondygnacje), a wszystkie stare mury poddano osuszaniu, szlamowaniu i pokryciu grubą warstwą tynków renowacyjnych. Piwnice pogłębiono na ok 1m, aby uzyskać wysokość pomieszczeń wymaganą dla obiektu użyteczności publicznej. Budynek opasano podwójnym drenażem zabezpieczającym przed zalewaniem wodą spływającą z gór. Założono ogród otaczający budynek (ogródek japoński, różany i tarasowy), zbudowano granitowy parking i taras. Cały teren został ogrodzony.
